Kayıp Liman

Bu yazıyı yazmaya, üzerinde pek konuşulmayan, tabu bir konudan, ölümden ve astrolojinin ölüm hakkında söylediklerinden bahsetmek için oturdum. Fakat işler umduğum gibi gelişmedi. Bu sefer, yazı kontrolü ele aldı ve beni düşündüğümden farklı noktalara götürdü. Oysa, ölüm hakkında düşünmek ve yazmak istememin kendimce bir nedeni vardı;  Bir süredir tepemizden geçmekte olan (transit) Plüto, Merkür’ün doğum anımdaki pozisyonuna ( biz buna natal pozisyon diyoruz)  120 derecelik açı yapmakta. İsterseniz, bu etkinin ne olduğunu ve beni nasıl yönlendirdiğini, bazı mitolojik arketiplerle anlatarak yazıma başlayayım. Benim için bu açının ifade ettiği şu: Gerçeği, fakat köküne kadar gerçeği aramakla, hayatımızdaki bazı konuları bitirmek ve yeni şeyler başlatmakla, yani öldürmekle ve yaratmakla ilgilenen, aynı zamanda ölüler dünyasını yöneten mitolojik tanrı Plüto, bu yılın başlarında, zihnimi temsil eden tanrı Merkür ile karşılaştı ve ikisi konuşmaya başladılar. İki yıl kadar da ko

... Spinoza’ya göre Tanrı Doğa’dır veya Doğa Tanrı’dır ve her şey Tanrı’da veya Doğa’dadır. O halde Tanrı, her şeydir. Ve her şey olan, aynı zamanda hiçbir şey değil midir? İşte bir diğer skandal da budur. Bu tanrı ne yaratır, ne yardım eder, ne ödüllendirir, ne cezalandırır. Spinoza Doğa’dan –mükemmel- diye söz ederken, asla Doğa’dan –iyi- diye bahsetmez, yani -mükemmel’e moral bir değer atfetmez. Kaldı ki meselenin tam da böyle bir değer atfından ortaya çıktığını düşünür. Bu anlamda onun derdi, bu tür atıfların neden olduğu inadequat (eksik ve yetersiz) Doğa ve Tanrı anlayışlarının yerine adequat (tam ve yeterli) bir anlayışı geçirmektir.” Tanrı, dua ve aşk… Hatırlarsanız, bir önceki yazımda şu cümleleri kurmuştum: “ Gelişmeleri yönlendirmek için joker isteme, yani dua etme hakkımız da var. Fakat ben ağlak çocuklar gibi sürekli Tanrı’dan bir şeyler istemenin iyi bir fikir olmadığını düşünüyorum. Önemli bir varta atlattıktan ve ağlayarak aldığım yardımla hayata tutunabildi